Toen werd er zacht gebeld

Gisteravond hebben we Syka’s bed op Gé’s kamer gezet voor de veiligheid. Ik ben met tegenzin in mijn bed bij ‘t raam gestapt, maar kon ook niet slapen van ’t geweldige lawaai op straat. Het rijden werd steeds erger.

Toen moeder me voorstelde om naar de divan beneden te verhuizen, deed ik ‘t dan ook graag. Neem uw beddeken op en wandel. 

We waren juist bezig, toen er zacht gebeld werd. Gauw de lichten uit! Weer bellen  - niks zeggen - persoon weg. Pff, hè!