Hendrik Jan Nagtegaal

Hendrik Jan was de zoon van Antonie Nagtegaal en Jacomina Jansen. Ze hadden 19 (..)kinderen.

Hij was getrouwd met Hermina Brietenstein.

Ze woonden met hun grote gezin in de Weg naar Laren 19 B in De Hoven..

Na zijn dood ging zijn vrouw wonen in de Paapstraat 21.

Hij staat als omgekomen NS-er vermeld op een gedenksteen van de NS op Station Zutphen. 

Zijn dochtertje Martina Johanna van 8 jaar oud, was 5 dagen eerder overleden op 10 april....

Hendrik Jan was pakhuisknecht maar tevens viool- en n klarinetleraar (..) en dirigent van harmonieorkest Crescendo!

Hij had een eigen bedrijf, dat in de crisisjaren failliet ging omdat hij hoge ziekenhuiskosten voor zijn vrouw moest betalen voor een langdurig verblijf aldaar (..).

Daarna was hij werkzaam bij de Spoorwegen waar hij in Brummen 'werd vermoord door de Duitsers'  op 15 april 1945.

Een familielid schrijft: "Ik heb het trouwboekje hier thuis in Amsterdam. Wellicht interessant voor u om te weten: de zoon van Hendrik Jan Nagtegaal is Antonie Nagtegaal en mijn vader. Hij is een van de organisatoren van de Februaristaking 1941 in Amsterdam en was bovendien betrokken bij de internationale Rode Hulp al direct na het aantreden van Hitler op 30 januari 1933". "Zij zorgden al voor de oorlog voor opvang van vluchtelingen uit Duitsland.

Ook de familie in Zutphen zat in het verzet, maar de juiste info heb ik niet"  "Hendrik Jan was kruidenier en winkelier in huishoudelijke artikelen aan de Weg naar Voorst 19b. Het bedrijf ging eind jaren 30 failliet, door toedoen van langdurige ziekenhuisopname van mijn grootmoeder waarvoor je in die tijd niet was verzekerd. Hierdoor kwam hij in loondienst bij de NS.

"Nadere info over een en ander probeer ik te krijgen via zijn jongste zoon Ben, die nog leeft en in Enschede woont en overigens ook zwaar oorlogsinvalide is". "Zijn zusje Martina Elisabeth is naast hem gestorven en toen letterlijk weggegooid in het massagraf achter het Ziekenhuis van Zutphen ...

Het verhaal laat ik je liever door hem (Ben) vertellen, het is te verdrietig". "Mijn oudste zoon is weer vernoemd naar Martina (Martijn) omdat er zelfs geen foto van haar bekend is". "Mijn opa Hendrik Jan en (zijn vrouw) Hermine Brietenstein kregen samen 19 (..) kinderen, waarvan mijn vader de oudste was.

Mijn vader is bijna 96 geworden en hier in Amsterdam op Begraafplaats Zorgvlied in ons familiegraf bijgezet". "Hermine Brietenstein was de dochter van de diaken van de Gereformeerde Kerk in Twello.. Haar vader had behoorlijk wat invloed in de buurt en heeft ook veel kunnen doen vanuit zijn positie in de oorlog.

Verschillende zoons van Hendrik Jan en Hermine hebben in Kamp Amersfoort gezeten.

Naar mijn vader is de gehele oorlog gezocht... Geregeld stonden er Nazi's aan de deur bij mijn grootouders die mijn vader zochten. Hij is na de Februaristaking ondergedoken in Limburg vanwaar hij met verschillende CPN vrienden het verzet voortzette. Vele kinderen zijn via hen of bij hen ondergedoken geweest los van al het andere werk dat zij daar deden".

"Enfin, het wordt een lang verhaal. Ik heb onlangs het boek van de Zutphense Jolanda Witman (Niod) gelezen. Haar vader Berry was een goede vriend van mijn vader".        

Ben Nagtegaal, een oorlogsslachtoffer die zijn rechterarm kwijtraakte: “De oorlog is voor mij nooit afgelopen, ik word er alle dagen aan herinnerd, ik heb alle dagen nog pijn.” 

Zie: Gelders Archief

Zie: Achterhoekagenda

Zie: Online Begraafplaatsen