Hendrik Hein Lier

Hij was de zoon van dr. Hein Lier (1894-1957) leraar aan het Lyceum en Nelina Alida Wandscheer (1899-1981).

Ze woonden aan de Deventerweg 113.

Hij was nog ongehuwd en studeerde medicijnen.

Hij zat in het Verzet behorend tot de Binnenlandse Strijdkrachten (NBS).

Met acht anderen is hij op 31 maart 1945 op de IJsselkade door de de Duitse Sicherheitsdienst (SD) gefusilleerd.

De 9 omgekomen verzetsstrijders die in het Huis van Bewaring gevangen zaten, waren: Boxtart, Van Heemstra, Gerritsen, Hartoch, Lammers, Lier, Van Oostveen, Oskam en Sonneberg. Hun lichamen werden twee aan twee vastgebonden en in de IJssel gegooid.

Hendrik werd pas op 16 april 1945 teruggevonden. Na de fusillade n.l. gooiden de Duitsers de lichamen in de IJssel. Dit had tot gevolg dat de stoffelijke overschotten op verschillende data werden terug gevonden.

Een verzetsstrijder, Van Benthem, overleefde de executie, doordat een kogel afketste op een knoop. Hij hield zich dood, werd met de andere lichamen in de IJssel gegooid en kon zich vervolgens zwemmend redden.

Zij waren uit de gevangenis gehaald, op bevel van de beruchte Heinemann. Dit was één van de vijf mensen die na de oorlog daadwerkelijk ter dood zijn [veroordeeld en] gebracht, dat zegt genoeg over hem. Het bevel was een privé wraakactie voor het feit dat de Duitsers uit Zutphen moesten evacueren, waar Heinemann de pest in had.

De Hollandse SS-ers [...] die deel uitmaakten van het vuurpeloton waren dronken. De gevangenen werden uit hun cel gehaald en zonder meer, aan de oever van de IJssel, doodgeschoten. (Bron: Ria Boxtart)

Meteen na de bevrijding werd een tijdelijk houten gedenkteken voor deze slachtoffers opgericht, dat al snel door koningin Wilhelmina werd bezocht. Later werd het houten kruis begraven onder het Gideonmonument aan de Rozengracht.

Zie: Gelders Archief

Zie: WieWasWie

Zie: Zij die stierven voor Vrede

Zie: Online Begraafplaatsen

Zie: Monument aan de IJsselkade

Zie: Nederlandse geëxecuteerden tijdens de Duitse bezetting