Dat moest onze brug zijn...

Om kwart over 6 een knal en dat moest onze [Warnsveldseweg] brug zijn. Vader was niet te houden, maar met veel smeeken wachtte hij toch de scherven af.

De schade en de klap vielen ons mee. Maar de voordeur en anderen deuren, alles [was] ontzet. Ze waren dicht geweest, na een vijf dagen open gestaan te hebben. Maar steeds gingen de granaten door.